«ویراستار و ویراستاری» راهی برای رشد فرهنگی

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، «ویراستار و ویراستاری» از ۱۵ مقاله و یک گفت‌وگوی بلند تشکیل شده‌است. چند مقاله این کتاب تازه است و بازچاپ مقاله‌های دیگر در اینجا با تجدیدنظر، تغییرات، اصلاحات و تکمله‌هایی همراه است. مباحث نشر و ویراستاری به سرعت دستخوش تغییر است. فناوری‌های تازه‌ای که به این حوزه راه یافته، از جمله عامل‌های اصلی تغییر و تحول است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این رو تجدید نظر در مطالب مربوط به این گونه مباحث و روزآمد ساختن آن‌ها اجتناب‌ناپذیر است.

در این کتاب برداشت‌ها و تعریف‎‌های رایج از ویراستار و ویراستاری در جامعه به چالش کشیده شده است. تلقی نادرست و ناکافی از ویرایش و محدود شدن آن به تغییرات و اصلاحات املایی، رسم‌الخطی، انشایی و جنبه‌های صوری سبب شده است که ویرایش نه فقط از معنا و مصداق اصلی و واقعی‌‎اش دور شود، که عرصه‌‎های تازه در ویرایش و دیدگاه‌‎ها و نظریه‌‎پردازی‎‌ها درباره آن هم در پس پرده غفلت بماند.

در این کتاب، نخست با مرزی آشنا می‌شوید که دو شاخه اصلی ویرایش را از هم جدا می‌کند، شاخه‌ای که به‌طور مستقیم به نشر مربوط است و به ‎ویژه هدایت‎ کننده نشر اثرآفرین و اداره‎ کننده فعالیت انتشاراتی است، و شاخه دیگری که به کتاب مربوط می‌شود، گونه‎‌های متنوعی دارد و برخی از آن‌ها در کشور ما ناشناخته مانده‌‎اند و اطلاعات مرتبط با آن‏‌ها در منابع منتشر شده و موجود فارسی دیده نمی‌شود.

رشد و توسعه هریک از شاخه‌‎های‌ نشر، که ویرایش یکی از آن‎هاست، و آشنایی با دیدگاه‌‎ها و تحولات تازه در این زمینه‌‎ها، از عامل‎‌های تاثیرگذار بر روند غنا و رشد فرهنگی است. مخاطبان اصلی این کتاب، ویراستاران، ناشران، دانشجویان ویرایش و نشر، دانشنامه‌‎نگاران، روزنامه‌نگاران، کتابداران و اطلاع‌‏رسانان و کسانی است که فعالیت‌های ویرایشی به گونه‌‎ای به مسئولیت‌ها، وظایف و فعالیت‏‌های آن‌ها مربوط می‌شود.

درباره نویسنده

عبدالحسین آذرنگ زاده ۱۵ آذر ۱۳۲۵ در کرمانشاه، نویسنده، پژوهش‎گر، مترجم، ویراستار، مدرس، دانشنامه‌نگار و عضو شورای علمی دانشنامه ایران است. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در موسسه انتشارات فرانکلین، و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در موسسه تحقیقات و برنامه‌‎ریزی علمی و آموزشی به کار اشتغال داشت و مدتی هم مدیر انتخابی مرکز مدارک علمی در همان موسسه بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به ترجمه و ویرایش کتاب اشتغال داشت و از ۱۳۶۳ به جمع دانشنامه‌نگاران پیوست.

آذرنگ در کنار اشتغالات و مسئولیت‌هایش، از ۱۳۷۰ به صورت پاره‌وقت تدریس هم کرده‌است. مباحث تاریخ تمدن، چاپ و نشر، ویرایش و دانشنامه‌‏‌نگاری را به تناوب در دانشگاه آزاد، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز نشر دانشگاهی، اتحادیه ناشران و نیز در چند دانشنامه درس داده است.

قسمتی از متن کتاب

ویراستاران تکوینی از میان با تجربه‌ترین ویراستاران انتخاب می‌شوند. اینگونه ویراستاران نه تنها به شگردهای تحقیق و تالیف مسلط‌اند، بلکه از قدرت برقراری ارتباط، از ویژگی‌های شکیبایی و خونسردی، روح همکاری و توان انتقال دانش به دیگری برخورداند. می‌توانند ساعت‌ها بحث و گفت‌وگو کنند، بی‌آنکه بخواهند عقیده یا سلیقه شخصی خود را تحمیل کنند.

زیاد اتفاق افتاده است که برخی از ویراستاران تکوینی در جریان ویرایش حتی یکبار قلم روی کاغذ نیاورده‌اند، بلکه نظر و پیشنهاد خود را با پدیدآورنده شفاها در میان گذارده‌اند. آنچه در این شاخه از ویرایش اهمیت دارد، اصلاحات قلم ویراستار نیست، بلکه نظر و پیشنهادی است که باید به عمل درآید تا نوشته به هدف مطلوب برسد یا به آن نزدیک شود.

اگر ویراستار تکوینی فقط نقش مشاور شفاهی پدیدآورنده را بازی کند، باز هم ویراستار، و مشاوره او همان ویرایش تکوینی است. اینکه در جامعه ما چنین می‌انگارند که هرچه اصلاحات قلمی ویراستار در متن بیشتر باشد او ویراستارتر است، برداشت نادرستی است که بر اثر تعریف نادرست از ویرایش باب شده‌است. اصولا درزمینه تولید انتشاراتی به هر عامل مولدی که موجب تکوین بخشی از اثرباشد اصطلاحا ویراستار می‌گویند. برای مثال، ویراستار فراهم‌آور، ویراستار تولید، ویراستار هنری، ویراستار تصویر، ویراستار ناظر و نظایر آن‌ها. هیچ کدام از این ویراستاران قلمی روی کاغذ نمی‌گذارند، یا اصلاح عبارتی نمی‌کنند.

در تولید نوشتاری، اگر دانش و تجربه، فن و مهارت و ذوق و عقل سلیم به تولید جنبه‌ای از اثر انجامید، مقصود حاصل است، و اصلاح ویرایش به مقصود حاصل شده اطلاق می‌شود. هدف اصلی ویرایش تکوینی هم انتقال همین جنبه‌ها با جزئیات مخصوص خود است. بنابراین، باز هم تاکید می‌شود که چرخش قلم ویراستار بر کاغذ یا جابجایی اجزای متن بر صفحه نمایشگر، تنها معنای ویرایش نیست، و برداشت‌های نادرست از ویرایش حتما باید اصلاح شود تا معنی حقیقی آن در جامعه ما تحقق بیابد.

کتاب ویراستار و ویراستاری نوشته عبدالحسین آذرنگ در شمارگان ۵۵۰ نسخه، در ۳۱۹ صفحه و قیمت ۱۲۰ هزار تومان در سال ۱۴۰۱ توسط انتشارات ققنوس منتشر شد.

فرهنگ کتاب و ادبیات ۰ نفر برچسب‌ها شورای علمی دانشنامه ایران عبدالحسین آذرنگ ویراستار انتشارات ققنوس

منبع: ایرنا

کلیدواژه: عبدالحسین آذرنگ ویراستار انتشارات ققنوس عبدالحسین آذرنگ ویراستار انتشارات ققنوس ویراستار و ویراستاری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۷۹۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ارگان‌زدگی؛ گریبان‌گیر نمایشگاه کتاب است

محمدحسن شاهنگی، دبیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، نویسنده و پژوهشگر درباره آفت‌هایی که هر ساله دامن نمایشگاه کتاب تهران را می‌گیرد، گفت: اولین آسیب دولتی‌زدگی یا ارگان‌زدگی نمایشگاه کتاب است. اهتمام بیش از حد به نهاد‌ها و ناشران دولتی آفتی است که گریبان‌گیر نمایشگاه کتاب می‌شود. اینکه مکان، متراژ و موقعیت جغرافیایی غرفه در کجا قرار گیرد و ارگان‌ها و انتشارات دولتی در اولویتِ بهره‌مندی از تسهیلات قرار می‌گیرند؛ در حالی باید سایر ناشرانی که در وادی گفتمان انقلاب اسلامی هستند، از تسهیلات برخوردار باشند.

شاهنگی ادامه داد: اگر قرار است تسهیلاتی به ناشران داده شود، باید تمام غرفه‌داران و ناشران از تسهیلات یکسانی بهره‌مند شوند. اگر در موارد تخلف بنا به اجرا شدن قوانین است، باید با تمام ناشران یکسان رفتار شود. اینگونه نباشد که اگر غرفه‌ای منتصب به یک نهاد ارگانی است، از مجازات و اعمال قوانین معاف شود. در مقابل ناشرانی که وابستگی دولتی ندارند، حداکثر مجازات در قبالشان اعمال شود. 

دبیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی عدم انتفاع قابل قبول به فعالان مردمی، جوانان، ناشر - مولفان، ناشران جوان یا نوپا و استارتاپ‌های فعال در حوزه تعویض، تبادل و امانت کتاب را دومین آسیب نمایشگاه کتاب دانست و افزود: چقدر فعالان این حوزه برای مردم شناخته شده هستند؟ نشر‌های الکترونیک آنطور که باید در جامعه ایرانی شناخته شده نیستند و نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران می‌تواند به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور عناویت ویژه‌ای را به آن حوزه داشته باشد.

وی با بیان اینکه سومین آسیب غفلت از گردشگری فرهنگی است، توضیح داد: کتاب ذیل صنایع خلاق فرهنگی می‌گنجد. بر اساس جایگاه کتاب پیرامون فعالیت‌های فرهنگسازی و گفتمان‌سازی، باید مباحثی همچون اقتصاد نشر، فرهنگ نشر، سیاست نشر و رسانه نشر را برای مخاطب باز کنیم. نمایشگاه کتاب تهران یک فرصت فرهنگی و تبلیغی ایده‌آل است، که از بُعد بین‌المللی و از منظر دیپلماسی عمومی و فرهنگی می‌توانیم فرهنگ خودمان را به ملل دیگر معرفی کنیم و از این ظرفیت مهم گردشگری فرهنگی در چارچوب برگزاری نمایشگاه کتاب حداکثر استفاده را بکنیم. 

شاهنگی چهارمین آسیب نمایشگاه کتاب تهران را عدم برنامه‌ریزی برای طیف‌های مرتبط با نشر دانست و بیان کرد: قرار نیست نمایشگاه کتاب فقط برای ناشران برگزار شود. در همه جای دنیا برای نویسندگان، ویراستاران، صفحه‌آرایان، طراحان جلد و فعالان حوزه نشر از جمله چاپخانه‌داران، کتابداران و ... جشنواره سالانه‌ای برگزار می‌شود و در نمایشگاه کتاب به آنها بها می‌دهند. از آنها دعوت می‌شود و در قالب دورهمی علاوه‌بر اینکه همدیگر را می‌شناسند، به مردم هم معرفی می‌شوند و از ظرفیت جشنواره‌ای نهایت استفاده را می‌کنند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات